ယမကာလုလင္

အေမေန ့ေရာက္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ဘေလာက္အေတာ္မ်ားမ်ားက အေမအေၾကာင္းေတြေရးက်တယ္ ။ ကဲ အေမရင္ေငြ ့ကို မခံစားရတဲ့ ကေလးငယ္ေလးေတြအတြက္ေရာ ။ ရင္ထဲမွာဒဏ္ရာေတြ ပရပြနဲ ့ ့့ႏုနယ္တဲ့ကေလးစိတ္မွာစြဲသြားျပီေလ ။ ျပင္ခ်င္ေသာ္လည္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ မိဘ စံုလင္တဲ့ဘဝကိုလူတိုင္းလိုခ်င္က်တာပါပဲ ။ မိဘ မရိွတဲ့လူေတြကေတာ့ မသိႏိုင္ဘူးေလ ။ မိဘရိွရဲ ့သားနဲ ့ရင္ေငြ ့မခိုလႈံဖူးတဲ့ ငယ္ကတည္းက ပစ္ထားခံရတဲ့ကေလးေတြအတြက္ေရာစဥ္းစားေပးက်ရဲ ့လား ။ အရြယ္နဲ ့မတန္ေအာင္ သူ ့ေပးဆပ္ရတာေတြေရာ ခံစားမိက်လား ။ သူမ်ားေတြေက်ာင္းသြားရင္ မိဘကိုယ့္ဆီနဲ ့ ကိုယ့္မွာ က တစ္ေယာက္ထည္းရယ ္ အားငယ္ေနတယ္ ။ သူမ်ားေတြအေမလို ့ေခၚေနခ်ိန္ မွာ ကိုယ့္က ဘယ္သူ ့ကို ေခၚရမွာလည္း ။ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ တစ္ေယာက္ထည္းေလ ။ ကေလးေတြဆိုးတယ္ဆိုတာဘယ္သူလုပ္လာသလဲ ။ အထိန္းအကြပ္မရိွေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေတာ့တာေပါ့ ။ ၾကီးလာမွ ဆံုးမလည္း မရေတာ့ဘူးေလ ။ လြန္ေနျပီ ။ မိဘ မရိွေတာ့မ်က္ႏွာငယ္ရတာေပါ့ ။ ကေလးရဲ ့စိတ္မွာ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ လိုခ်င္တာ ေႏြးေထြးတဲ့ခိုလံႈမူပါပဲ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ အႏိွမ္ခံ ဘဝ ။ မိဘေတြမၾကည့္ႏိုင္ေတာ့တဲ ့ဘဝ ။ ကိုယ့္ခ်င္းစာဖူးလား ။ ကိုယ့္ခ်င္းစာတတ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကျပန္ခံရခ်ိန္မွ သိတတ္က်တာမလား ။ မိဘမေကာင္းဘူးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး ။ မိဘမရိွတဲ့ကေလးရဲ ့ခံစားခ်က္ေတြေပါ့ ။ ဒါေတြသိက်လား ။ ငမူးကေတာ့ေျပာင္းျပန္ေတြးတယ္ ။ မိဘမရိွတဲ့ ကေလးေတြကို သနားတယ္ ။ လံုျခံဳမူမရိွဘူးေလ သူ ့တုိ ့ဘဝက ။ တံငါနားနီးတံငါ ဆိုသလိုပဲ မုဆိုးနားနီးေတာ့မုဆိုးျဖစ္မွာေၾကာက္တယ္ ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေလး ကူညီေပးၾကည့္ပါလား ။ စကားနာေတြနဲ ့မထိုးႏွက္ပဲ ႏူးညံသိမ့္ေမြ ့တဲ့စကားလံုးေလးေတြနဲ ့ေျပာၾကည့္ပါ ။ ငမူးေတာ့သနားတယ္ ဘဝတူေတြလိုပဲ ခံစားရတယ္ ။ ခုလိုအခ်ိန္ဗ်ာ အေမေန ့မွာ စုစုစည္းစည္းနဲ ့က်င္းပေနခ်ိန္မွာ သူ ့တုိ ့ကဘယ္လိုျဖစ္ေနမွာလည္း ။ အေမနဲ ့အတူေနခ်င္ေပ်ာ္ခ်င္တာေပါ့ ။ ကဲ ဘယ္မွာသြားရွာမလဲ ။ အာက်တဲ့စိတ္ေလးရိွယံုကလြဲျပီး မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ။ ကေလးဆိုးရင္လူေတြက မႏွစ့္ျမိဳက်ဘူး ။ စကားနားေထာင္တဲ့ကေလးမွခ်စ္က်တာေလ ။ ဂရုစိုက္က်တာ ။ ကေလးဆိုးကို အေရာတဝင္မလုပ္က်ဘူး ။ မိဘ ကိုယ့္ခ်င္းမစာက်ဘူးေလ ။ အမ်ားအားျဖင့္ကေတာ့ဒီလိုျဖစ္ဖို ့မ်ားပါတယ္ ။ ကိုယ့္သားမွကိုယ့္သားျဖစ္ေနတာေလ ။ တစ္ျခားကေလးကေရာ မခံစားတတ္ေတာ့ဘူးလား ။ ေျပာျပန္လည္းေကာင္းမယ္မထင္ပါဘူးေလ ။ ေအးေဆးမူးျပီးအိပ္ေနတာမွေကာင္းေသးတယ္ ။ အဟတ္ မူးျပီးေျပာင္းျပန္ေတြးေနတာ ။